Looking For Anything Specific?

Header Ads

Czerwona królowa, czyli kolejny pionek do zbicia


Ewolucja jest oczywista i nieunikniona. Lubię myśleć, że pewnego dnia ewoluujemy w coś fajniejszego od naszej obecnej formy. Będziemy szybsi, silniejsi, długowieczni i będziemy mieli odjazdowe supermoce. Tak, zdecydowanie ten kierunek rozwoju naszej rasy podoba mi się najbardziej. Zawsze, gdy o tym myślę (może nie jest to typowy temat do rozważań dla normalnych osób, ale czego się po mnie spodziewaliście?!) zastanawiam się, jak będzie wyglądał okres przejściowy, w którym super-ludzie będą dzielić świat z przedstawicielami ludzkiej wersji standard. Czy będzie jak w X-menach i nowsze modele będą musiały się chować, bo wszyscy uznają ich za mutantów? Czy może będzie odwrotnie?

Victoria Aveyard w swojej książce pt. "Czerwona królowa" opisała świat, w którym gatunek ludzki się rozwinął przed setkami lat. Nowy, doskonalszy, srebrny model jest pod wieloma względami taki, jakim go sobie wyobrażałam. Srebrni rozwinęli indywidualne zdolności, jedni potrafią czytać w myślach, inni są niezwykle silni, jeszcze inni panują nad konkretnym żywiołem itd. Są długowieczni, silni i nad wyraz zdystansowani. Srebrni zawdzięczają swoją nazwę swojej srebrnej krwi. Są rasą panów, którzy trzymają w garści wszystkich Czerwonych, czyli ludzi, którzy nieewaluowani. Śmiało można powiedzieć, że w świecie przedstawionym w książce jest rasa panów i niewolników. Nadludzie i podludzie. Może to właśnie jest powodem, dla którego we wszystkich fikcyjnych tworach traktujących o nowym etapie rozwoju człowieka, społeczeństwo tak bardzo boi się i stara się zniszczyć przedstawicieli nowego gatunku?  

Wróćmy jednak do "Czerwonej królowej", której główną bohaterką jest Mare Molly Barrow należąca do Czerwonych. Dziewczyna żyje w nędzy, jak wszyscy jej podobni, niebawem zostanie wysłana na wojnę, tak jak wszyscy czerwoni, którzy ukończyli szesnasty rok życia. Jednak w pewnym momencie jej życie odmienia się, jak w bajce o Kopciuszku. Dziewczyna trafia do pałacu, pokazuje wszystkim jaka jest niezwykła i zaręcza się z księciem, czyż to nie cudowne? Chociaż ominęłam kilka znaczących faktów: do zamku trafia jako służąca. Jej niezwykłość ujawnia się w momencie, w którym powinna umrzeć. Zaręcza się z księciem, ale nie tym co trzeba, a w dodatku jej przyszli teściowie najprawdopodobniej i tak zabiją ją nim stanie na ślubnym kobiercu. Historia jak z bajki, prawda?

Podoba mi się taka pokręcona historia Kopciuszka, chociaż najprawdopodobniej takie bajkowe skojarzenia mam tylko ja, bo bajki przeżarły mi mózg. W każdym razie, gdy do historii dodajemy ruch oporu, spiski i trójkąt/kwadrat miłosny to książka nawet wciąga. Wkurza mnie jedynie, że facet, któremu naprawdę chciałam kibicować, został napisany tak, że ze stron można było niemal wyczuć jaki jest zły. To pokazuje, że nie był dobrze wykreowany bohaterem, a przez to zaczęłam kwestionować ich wszystkich. Wiecie co mi wyszło? Że każde zdarzenie opisane w "Czerwonej królowej" można przewidzieć rozdział lub dwa rozdziały wcześniej (Ba! Część 'nagłych zwrotów akcji' jest oczywista niemal od początku książki! Meh) , a naprawdę nie lubię, gdy książka okazuje przewidywalna i niczym nie potrafi mnie zaskoczyć. A naprawdę lubię być zaskakiwana. Lubię, gdy zwrot akcji sprawia, że mózg mi dymi i muszę przeczytać dany fragment trzy razy by upewnić się, że ogarniam co się dzieje. A tu nic. Czytam i myślę 'no tak, spodziewałam się tego. Tego też. Hmmm... i znowu miałam racje. Zdecydowanie jestem lepsza od Nostradamusa'. No c'mon! 

Niemniej powyższe jest największą wadą, więc naprawdę nie jest źle. Co prawda książka początkowo mnie nie wciągnęła, ale później było lepiej. Poza tym same plusy: ciekawie wykreowany świat, interesujące sceny i fajnie czytać o ludziach obdarzonych supermocami, którzy nie ratują świata. Wręcz są ciemiężcami, ale nie do końca da się ich wszystkich wrzucić do worka z podpisem antagoniści. 
Nie jestem pewna czy Wam polecać ten tytuł. Z jednej strony książka naprawdę jest dobra, ale z drugiej nie miałam przy niej efektu WoW. Do tego wiem, że nigdy więcej do niej nie wrócę, ale z pewnością przeczytam kontynuacje. Rozumiecie mój dylemat? Jest remis w kryteriach odpowiadających za ocenę końcową. Dlatego decyzję zostawię Wam.

Ps. Waszym zdaniem jak ewoluuje człowiek?

Prześlij komentarz

13 Komentarze

  1. Czytałam to jakiś czas temu, kiedy ma blogach wszyscy zachwycali się jaka to cudowna książka. I dla mnie była taka sobie, średnia. Całkiem fajna, ale szału nie ma. Byłam nastawiona na więcej. Dobrze, że ktoś ma podobne odczucia.
    Czy ludzie ewoluują to się nie dowiemy, ale oglądam obecnie serial, w którym ta ewolucja poszła w inną stronę i ludzie stali się dzikimi bestiami. Jak dla mnie to antyewolucja albo jakiś przekręt, sle serial fajny. Wayward pines. Tak, wiem, że jest książka i w końcu ją kupię, ale jeszcze nie teraz.
    Co do książki, która zaskakuje to moim niezawodnym kandydatem jest tu Sanderson, który zawsze mnie czymś zaskoczy. Poza tym nie mam szczęścia do zaskakującej fabuły.

    OdpowiedzUsuń
  2. Trafiłaś do mnie samym początkiem, bo "X-Menów" ubóstwiam! I chyba właśnie ta wersja mi podpada. "Czerwoną królową" miałam w planach, ale jakoś tak nigdy nie było nam po drodze. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Czytałam niedawno no i zgadzam się ze wszystkim - potwornie przewidywalna, ale w sumie czytało się nieźle. Miałam nadzieję, że autora nie pójdzie najprostszą drogą i dobry bohater okaże się jednak dobry, a nie zły, no ale nie można mieć wszystkiego :P

    OdpowiedzUsuń
  4. Mi książka się bardzo podobała. Moje klimaty... A jak ewoluuje człowiek? Wydaje mi się, po takich ilościach przetworzonej żywności jakie w siebie pakujemy to może wyrosną nam drugie głowy... chociaż ja bym wolała umieć np. latać :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wizja superbohaterów? Dlaczego mnie to nie dziwi!? Oj Gośka, starzejesz się, a i tak fiksujesz na myśl o bajkach ;) Jeszcze raz sto lat! <3 Ale wracając do książki to nie wiedziałam, że może to być tak ciekawa fabuła. Tylko Tobie udało się mnie przekonać do tej pozycji. Więc dam jej szansę. To co, że przewidywalna. Teraz takich powieści potrzebuję.

    OdpowiedzUsuń
  6. I vice vera, bo sama się zastanawiałam co jest nie tak, że wszędzie zachwyty, które nie do końca podzielam.
    Czytałam i oglądam. Szczerze mówiąc trochę mnie ta wizja martwi, chociaż nawet jeśli ma jakieś realne szanse nastania to i tak jej nie zobaczę. Uff...

    OdpowiedzUsuń
  7. Rozumiem, że Ty też czekasz aż ujawni się u Ciebie jakaś super moc :D

    OdpowiedzUsuń
  8. Chyba schematyczność jest dla niektórych autorów/wydawnictw bezpieczną opcją, a ryzyko nie jest mile widziane. Szkoda, ale i tak nie było źle :) Może w kolejnym tomie wyskoczy coś bardziej niespodziewanego.

    OdpowiedzUsuń
  9. Zdecydowanie też wybrałabym latanie od drugiej głowy, bo ta druga z pewnością zamęczyłaby mnie swoim gadaniem, jeśli byłaby taka jak pierwsza O.O Ale zgadzam się, zanieczyszczenia, chemia i cały ten syf raczej nie doprowadzą nas do czegoś dobrego :(

    OdpowiedzUsuń
  10. Wypraszam sobie! Ja młodnieję z roku na rok :P Gosiarellowy blog powinien to potwierdzać! Dziękuję ślicznie za życzenia:*
    Skoro potrzebujesz przewidywalności i fabuła Ci się podoba to bierz, bo jest niezła. Tylko pierwsze rozdziały takie jakieś mało wciągające. Później jest lepiej.

    OdpowiedzUsuń
  11. To mnie pociesza, że później wszystko się rozwija i wciąga. Mam na półce ze trzy książki polskich autorek, które czekają na swoją kolej w tym miesiącu, ale zaraz po nich wezmę się za "Czerwoną królową". ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. A ja nie potrafiłam przewidywać, co się stanie :< I cały czas sobie powtarzałam, że ten zły na pewno nie będzie tym złym
    Na początku skojarzyło mi się z Rywalkami i porównywałam tę książkę do Rywalek. I chociaż uwielbiam Rywalki, to porównanie wyszło na korzyść Czerwonej. A potem już nie było tak podobne do Rywalek jak na początku, niemniej jednak wciąż mi się będzie z nimi kojarzyć. I okropnie mi się podoba ta okłada :)

    OdpowiedzUsuń
  13. O tak, aż za dobrze rozumiem kojarzenie tego z Rywalkami, ale chyba one mi się bardziej podobały. Przez Ciebie teraz pewnie chwycę się za wszystko co wyszło po trzecim tomie. Mam nadzieję, że jesteś z siebie dumna :P

    To przez upał, przejdzie Ci xD

    OdpowiedzUsuń